Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

xxx

Θεωρώ πολύ ενδεικτικό για τις ποιότητες που έχει να δείξει η διαδικασία bottum-up, ότι τελικά στη πρώτη μας συνάντηση στις 24/2/2009 συναντηθήκαμε σε ένα μέρος και μία περίοδο που μας βόλευε όλους (γιατί μισή ώρα μετά είχαμε το μάθημα το πλαστικής κοντά στο χώρο συνάντησής μας). Αυτό επιδεικνύει της εγγύτητα/ελκυστικότητα που θα πρέπει να έχει το πλαίσιο συνάντησης (χρόνος, τοπος, διάρκεια συνάντησης) των ατόμων που θα συμμετάσχουν στο σχεδιασμό της λήψης αποφάσεων. Δηλαδή εάν κάποιος πράγματι θέλει να ζητήσει τις απόψεις άλλων, θα φροντίσει να διαμορφώσει ευνοϊκές συνθήκες για τη συνεργασία-συνάντησή τους. Διαφορετικά, αν πχ η Πέγκυ μας έλεγε "όποιος θέλει να επικοινωνήσει μαζί ή να έρθει από το γραφείο μου στις 08:00 γιατί μόνο τότε μπορώ κτλ" αυτό θα ήταν μία υποκριτική πρόσκληση για συμμετοχή τύπου "to whom it may concern".

Να μην ξεχνάμε, τέλος, ότι αυτή η πρακτική εφαρμόζεται ευρύτατα σήμερα από αυτούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις
- διοικητικό στελέχος: παρακαλώ κάνετέ μία αναφορά παραπόνου/πρότασης στην υπηρεσία και θα την εξετάσουμε με τη δέουσα προσοχή
- στρατιωτικός: όποιος έχει παράπονο να βγει στην αναφορά του λόχου/να βγεί παραπονούμενος (!)
- γενικές συνελεύσεις στις σχολές

Σε αυτές τιςπεριπτώσεις η απόφαση έχει ήδη ληφθεί και ο αποφασίζων για διάφορους λόγους (τυπικού,ς ευταξίας, συνείδησης, για να είναι καλυμμένος) κάνει μία υποκριτική/κάλπικη/αυτοαναιρούμενη πρόσκληση για συμμετοχή του άλλου...


Φωνή βοώντος εν τη ερήμω ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: